Gecenin körü ışık etrafında sinekler
Dönüp dolaşır büyüleri bana zikreder
Bebekler yanar tılsım alır yerden gölgeler
Çığlıklar yükselir kuyu dibindeki kesimden

Sesimi duy sesimi duy sesimi duy sesimi duy
Sesimi duy kimseler yok sinekten başka
Ararlar onlar duyamam asla
Kaçarım yok buradan anla (Anla)

Gözlerim kapalı bantla
Sarkan bedenleri tarıyorum hatla
Kara kara ifrit dolanır kafamda
Varamadım ortak noktaya onla

Koreldihisler

Kasvetimin önünde duran pembe çiçekler
Soldurur alaycı tavrım ve de kanlı böcekler
Tanrı kasvetinde ölmek ise ruha eşdeğer
Sanki korkusuz bir ruha sahip imgesel beden

Kimim ben
Saklı gölgelerde kanlı bir beden
Kimim ben
Korkak bedenleri külle hapseden
Kimim ben

Kasvet arkasında saklı bir neden
Kimim ben kimim ben kimim ben kimim ben